door Elise | okt 31, 2016 | Blog, Gedichten
Wie weet De voetstap van de tijd wist alle woorden die ik zaaide zinnen verwaaid in de mist. Wie weet of in een late lente er her en der nog enkele worden wakker gekust en opstaan en hun veren schudden om uit te vliegen voor de tijd. Elise G. Lengkeek 2 december...
door Elise | okt 31, 2016 | Blog, Gedichten
Paal 32 Hier sta ik eindeloos op wacht – het ritme van de tijd trotserend op ondoorgrondelijk terrein. Hier op het noordelijk halfrond, op Texels zongebleekte kruin, bied ik het hoofd aan weer en wind, en water tot de lippen soms. Ik ben hier nooit alleen want...
door Elise | okt 30, 2016 | Blog, Gedichten
Nest Je vuisten slaan mijn handen van je af – je hebt me hard geraakt en trapt me als je wegrent in mijn hart: korte echo’s, fel staccato dat ik nauwelijks kan volgen: ‘Vandaag wil ik het allerliefste dood’! Ik verbeeld me dat ik je terugvind...
door Elise | okt 30, 2016 | Blog, Gedichten
Nest Je vuisten slaan mijn handen van je af – je hebt me hard geraakt en trapt me als je wegrent in mijn hart: korte echo’s, fel staccato dat ik nauwelijks kan volgen: ‘Vandaag wil ik het allerliefste dood’! Ik verbeeld me dat ik je terugvind...
door Elise | okt 16, 2016 | Blog, Gedichten
Steen & brood (Matteus 4:3b en 4) I getroffen door een steen / ik neem en breek hem op Uw woord en eet / ik lik het stof II hoe bitter is het brood dat ik verdien mijn huid is hard mijn woord bezweet en vuil III gesneden ligt het op de stenen tafels U neemt en...