Blogs & nieuws

DEN HAAG – Afgelopen week vond in Grand Café Schlemmer in Den Haag de presentatie plaats van het boek Ik beken,een literair non-fictie werk dat de verbijsterende levensgeschiedenis van de Indische Ferry Holtkamp indringend en tot in finesses beschrijft. Ten overstaan van bijna honderd belangstellenden overhandigde auteur Elise G. Lengkeek het eerste exemplaar aan de vertegenwoordiger van de Indische gemeenschap, de historicus dr. Herman Bussemaker, voorzitter van het Indisch Platform.

Ferry wordt in 1927 in Soerabaja geboren als zoon van een half-Javaanse moeder en een Nederlandse vader. Hij heeft een zorgeloze jeugd, totdat de Japanse soldaten komen en zijn vriendje Donnie voor zijn ogen neerschieten. Gedreven door die herinnering wordt Ferry lid van de verzetsgroep die vanuit zijn ouderlijk huis opereert. Drie maanden later wordt hij verraden
en samen met zijn verzetsmaten gearresteerd. Wanneer hij in oktober 1945 zwaar verzwakt de Japanse gevangenis verlaat,
denkt hij eindelijk vrij te zijn. Hij valt echter in handen van de extremisten in Soerabaja. Opnieuw wacht hem de gevangenis en opnieuw overleeft hij. Na de oorlog bouwt Ferry in Nederland een nieuw leven op. Net als zoveel oorlogsslachtoffers begraaft hij zijn herinneringen. Ooit hebben hij en zijn kameraden elkaar gezworen dat wie overleefde zou getuigen. Maar Ferry
zwijgt, totdat het verleden hem inhaalt en hij ten slotte het moeilijke besluit neemt om zijn verhaal alsnog te delen.
Journalist en non-fictie auteur Elise G. Lengkeek publiceerde eerder De hel van Tjideng. Met Ik beken schreef zij een verbijsterende levensgeschiedenis waarin wreedheid strijdt met de kracht van de menselijke geest en de liefde

Het is kennelijk mogelijk de meest afschuwelijke en mensonterende omstandigheden te doorstaan zonder je hoofd en je hart te verliezen.

Dat is wat mij ten diepste heeft aangegrepen in het verhaal van Ferry Holtkamp, de man die ik in 1995 voor het eerst ontmoette om een paginagroot verhaal te schrijven voor het Nederlands Dagblad over zijn ‘levenslange gevangenschap’ sinds de Tweede Wereldoorlog.