Ik ben zo vergroeid met mijn laptop geraakt in de afgelopen maanden en weken van schrijven, herschrijven, herschikken en speeches tikken, dat ik me bijna schuldig voel vandaag een keer de klep dicht te gooien. (Iets wat ik normaal gesproken alleen maar op zondag doe.) Ik ga vandaag een beetje gezellig ergens oranje doen, genieten van de zon. En…ik heb mezelf beloofd geen enkel boek in te kijken en niet aan parfums te ruiken….
Ergens midden op de Veluwe, bij Epe in de buurt, hoorden wij rond de middag de ene na de andere ambulance voorbij komen. We lagen in de zon en keken om hoog vanwege het aanhoudend ronken. In de lucht trok een traumahelicopter.een wit spoor door de stralend blauwe hemel. Ik zei tegen mijn lief: ‘Je moet er toch niet aan denken dat er een aanslag op het koninklijk huis gepleegd is in Apeldoorn.’ Even ter zijde voor wie niet zo goed is in Aardrijkskunde: Epe ligt op circa 20 minuten rijden van Apeldoorn.
Wij hadden geen radio bij ons en de gedachte dat zoiets zou kunnen gebeuren dreef weg toen de stilte terugkeerde. Tot we later in de middag in de auto de radio aanzetten en verbijsterd aanhoorden wat zich op zo’n twintig kilometer bij ons vandaan voor de ogen van de koningin en haar familie en alle omstanders had voltrokken. Koninginnedag 2009, waarop de honderdste geboortedag van prinses Juliana feestelijk zou worden herdacht in Apeldoorn, zal de geschiedenis ingaan als Zwarte Koninginnedag